سلام
گذرا گذري كردم به اين مطلبكده !
يافتنيهايش را يافتم . . .
تا وقتي دلت ميجوشد بنگار و تا هنگامي كه دلت ميسوزد بنويس
.... نوشتن را نه براي حراج كه براي پويايي درون بنويس
همه رهگذران روزي به ديار خود خواهند رفت و انگاه تو ميماني و خود
. پس خود احياگر خود باش
اما در هنگاميهء خاموشي دل . در گوشه اي سكنا گزين تا خويش را در خلوت خود بهتر و شفافتر بيابي .
راستي !
پرستوهاي عاشق در كدامين حجره ء اين مطلبكده ارام جام عشق سر مي كشند ؟
سلام مرا به خفتگان عشق برسانيد !
و بدانها از قول من بگويد كه عشق در خواب چون حباب روي اب ميماند كه عمرش كفاف سلامش را نيز نميدهد !
بيداريت پايدار باد
