سلام
آپ کردم خواستي سر بزن
يا حق

روزهاي زندگي با شتاب در گذرند باسرعتي باور نکردني از کودکي عبور مي کنيم و نوجواني هم در پي آن طي مي شود تا مي رسيم به بلوغ ؛ سني که مي شود در آن اندکي مکث کرد و به پشت سر نگريست ، جايي که باور ما از خودمان و آنچه هستيم وداريم شکل مي گيرد ، باوري که با در نظر گرفتن استعدادها، علاقمندي ها، امکانات و حتي ويژگيهاي ظاهري بوجود مي آيد.

کوله باري بر مي داريم و همه ي اين داشته ها را ره توشه ي فردايي مي کنيم که نمي دانيم ابريست يا آفتابي ...!